His throne is the pulpit. He stands in Christ's stead. His message is the Word of God. Around him are immortal souls. The Savior, unseen, is beside him. The Holy Spirit broods over the congregation. Angels gaze upon the scene, and heaven and hell await the issue. What associations and what vast responsibility! - Matthew Simpson
Vrezen en beven
Preken is een voorrecht. Er is niets mooiers dan te zien hoe de Heilige Geest het woord van God, door jou gesproken, gebruikt om leven te geven en beweging te creëren. Maar preken is ook een grote verantwoordelijkheid. Wanneer je het gewicht van prediking op je laat inwerken is het niet ondenkbaar dat je daar onzeker en terughoudend van wordt. Al bij de profeten in de Bijbel zien we dat hun roeping vaak gepaard ging met “vrezen en beven” (Jes. 6, Jer. 1, Ex. 3). Elke spreker zal deze spanning tussen verantwoordelijkheid en voorrecht herkennen. Preken is een hoge roeping.
Waarom doe ik wat ik doe?
Jakobus schrijft in hoofdstuk 3 van zijn brief: “Broeders en zusters, u moet niet allemaal leraar willen zijn. U weet dat ons leraren een strenger oordeel te wachten staat. En hoe vaak struikelen we niet allemaal!” (Jak. 3:1-2). Deze woorden zijn behoorlijk scherp. Ze houden ons een spiegel voor: waarom spreek ik en waarom wil ik spreken? Ook Paulus vroeg stelde zich hardop de vraag in zijn brief aan de Galaten: “Probeer ik nu mensen te overtuigen of God? Probeer ik soms mensen te behagen? Als ik dat nog altijd zou doen, zou ik geen dienaar van Christus zijn” (Gal. 1:10).
Motivatie
Toen ik een keer buiten aan wandelen en bidden was kreeg ik een belletje of ik wilde spreken in grote bekende gemeente. Ik reageerde gelijk enthousiast en voelde me vereerd. Maar nadat ik ophing vroeg ik me af: zou ik ook zo blij worden als een kleine, onbekende gemeente me zou bellen? Zou ik dan ook 2,5 uur in de auto willen zitten? Op dat moment hielden de woorden van Paulus in Galaten me een spiegel voor: wat zijn mijn motieven? Vind ik het vooral leuk om op een groot podium te staan of heb ik een evangelie waar ik gepassioneerd over ben?
Verlangen naar God
Preken is een grote verantwoordelijkheid en het is goed om daar bij stil te staan. Niet om je af te schrikken, niet om je lam te slaan maar om je realiseren hoe hard je Gods genade nodig hebt. Zeker wanneer je met regelmaat voor groepen spreekt is het makkelijk om op de automatische piloot over te schakelen en te leunen op je natuurlijke gaven. Ik hoop dat de verantwoordelijkheid van prediking je naar God zal toetrekken. Het gewicht van prediking is bedoeld om je afhankelijk van God te houden zodat je steeds weer een beroep op Zijn genade zal doen. Wanneer je dicht bij Zijn hart leeft, zul je ook dicht bij het hart van mensen kunnen komen. Moge je grootste verlangen altijd het verlangen naar God zijn.