In de serie ‘X-Perience SMC’ delen deelnemers hun ervaringen met de training van Sermon Movement Center.
Marina de Haan is journalist bij het Nederlands Dagblad én dichter. Tijdens het alumni-event maakte zij indruk met een prachtige preek, ‘uiteraard’ vanuit de poëtische Psalmen. ‘Om in de Bijbelse gedichten te duiken was echt een cadeau.’
Marina, jij bent naast journalist ook dichter? Vertel!
Haha ja dat klopt! Ik vind het heerlijk om mooie verhalen te maken in het Nederlands Dagblad, maar ik geniet er ook van om poëzie te schrijven. Ik heb twee gedichtenbundels gemaakt: Lily in the Wild Field en Als de zon op je gezicht valt. De eerste bundel, met vooral Engelstalige gedichten, gaat over hoop vinden middenin wanhoop, licht vinden in donkerte en leven in ziekte. In 62 gedichten neem ik de lezer mee van gebrokenheid naar schoonheid. Door chronische ziekte maak ik zelf vaak wanhoop mee, het inspireerde mij om poëzie te schrijven.
In de tweede bundel, geheel Nederlandstalig, neem ik de lezer mee op ontdekkingsreis. Over smalle benauwde wegen, langs valleien van leegte, door rivieren van pijn naar oceanen van hoop. Uit deze bundel heb ik trouwens 7 gedichten op muziek gezet, te luisteren op Spotify onder mijn naam.
Hoe ben je in aanraking gekomen met het Sermon Movement Center?
Van Jannica hoorde ik allerlei geweldige verhalen over de trainingen van SMC. Hoe je als deelnemer nieuwe vondsten uit oude Bijbelteksten haalt en hoe de Bijbel op een nieuwe manier voor je opengaat. Ik werd heel enthousiast om meer te leren en dieperliggende schatten op te graven.
Welke trainingen heb je gevolgd en wat is het meest kostbare dat je hieruit meeneemt?
Ik heb twee trainingen gevolgd: Bijbelse poëzie leren interpreteren en Bijbelverhalen leren interpreteren. Toen ik hoorde dat SMC Bijbelse poëzie aanbood, maakte de dichter in mij natuurlijk een giga sprong. een dichter om in de Bijbelse gedichten te duiken was echt een cadeau. De betekenis van psalmen, spreuken en de profeten is prachtig. Wat mij vooral aansprak aan de training poëzie is dat je in een preek gelijk de diepte induikt. Je kunt met anderen verbinden op zielsniveau, omdat poëzie om het hart draait.
Ik heb geleerd om Bijbelse poëzie goed te lezen, om op te letten als de dichter intensiveert, of plotseling veel werkwoorden gebruikt. Wat ik ook erg fijn vond, was de veilige leeromgeving. De trainingen zijn een plek om te leren, om te groeien en jezelf beter te ontwikkelen. Ik ben aangemoedigd en heb een stap gezet om mijn angst voor spreken te overwinnen. Daar ben ik heel dankbaar voor.
Tijdens het Alumni-event van SMC maakte je indruk met een prachtige preek. Wat was de boodschap van je verhaal?
Het nut van de zucht. Zo heette de preek die ik over Psalm 39 hield. In deze psalm zegt dichter David drie keer: ‘Ja, ieder mens is niet meer dan een zucht’. David zucht in dit gedicht wat af. Ik ben met de luisteraar langs verschillende ‘zuchten’ gegaan.
Dus ik vertelde over de zucht van innerlijke strijd, waar David probeert te zwijgen, zelfs van het goede, omdat hij het lijden moedig wilt dragen. Alleen je zucht kun je niet maskeren, die is er uit voordat je er erg in hebt. Ik had het ook over de zucht van vertoning, hoe wij rond kunnen lopen in schijn, in een façade. We zeggen dat alles heel goed gaat, maar eigenlijk is dat niet waar, van binnen brokkelt je leven af. En wat dacht je van de zucht van wanhoop. Je staat met je rug tegen de muur, je kunt geen kant meer op en je zegt tegen God: ‘Kijk niet naar mij, het is genoeg zo, ik zal sterven’.
Die laatste zucht is heel herkenbaar voor mij. Ik heb astma, ik ken het gevoel van benauwdheid letterlijk. En het is verschrikkelijk. Het leven, het lijden, heeft mij vaak verstikt. Ik wilde de luisteraar uitdagen om na te denken over de zucht. Wat is jouw zucht? Is het een zucht van eenzaamheid, ziekte, onzekerheid, depressie?
Zuchten is trouwens vaak negatief: we zuchten van de oorlog, we zuchten van het nieuws, maar zuchten is óók positief. In feite is het diep en krachtig uitademen. En als je dat doet, dan geeft het rust en is de zucht kalmerend. Zuchten is dus essentieel om te overleven.
En God dan? Wat doet God?
God zucht ook. De zucht van God is er één van hoop en liefde en nabijheid. Hij is bij jou. In je diepste verdriet. In je zwaarste strijd. In je benauwdheid. Net zoals Hij bij David was. God draagt jou. Hij wil je redding zijn. Hij wil je toevlucht zijn. Vlucht niet weg; maar vlucht naar Hem toe. Hij kan je stilte aan, je geschreeuw, je keiharde eerlijkheid, je wanhoop en je frustratie. Hij kan het allemaal hebben. God zegt tegen jou: Ik ben met jou, ik zal je redding zijn. Ja, ieder mens is niet meer dan een zucht. Maar God zucht van hoop en liefde en nabijheid. Zijn adem geeft je leven. De zucht van God houdt jou in leven.
Hoe was het om voor zoveel sprekers te speechen en hoe heb je je hierop voorbereid?
De week voordat ik sprak bij het Alumni-event was ik echt onwijs zenuwachtig. Ik heb mij zo goed mogelijk voorbereid. Ik heb de preek helemaal uitgeschreven en ben toen alinea voor alinea de preek uit mijn hoofd gaan leren. Ik heb echt geblokt om het verhaal goed in mijn hoofd te hebben. Toen de ochtend van de speech er was, heb ik het losgelaten. Ik ken het verhaal, ik weet wat ik wil zeggen, zei ik tegen mezelf.
Maar ik vond het echt heel spannend. Het feit dat iedereen naar mij kijkt, vind ik eng. Vroeger was ik een muurbloempje, heel onzeker, ik zei niets. Het contrast met het event was heel erg groot. En wat denk je? Ik vond het zo onwijs tof om te doen. Het was te gek om luisteraars mee te nemen in een preek, in een boodschap, om anderen te bemoedigen met woorden uit de Bijbel. Heel dankbaar! Ook aan het team van SMC!
Tot slot, wat zou je beginnende sprekers mee willen geven vanuit je eigen ervaringen?
Doen, doen, doen!!! Echt doen. Laat je niet tegenhouden door je eigen gedachten, je onzekerheid of misschien wel je angst om te falen. Doe het! Je hebt niets te verliezen, wel heel veel te winnen. Go for it!